Hoe praat je met ouders?

1. Geen oordeel

Allereerst, leg je zorgen voor aan de ouders, ook al zie je daar tegenop. Belangrijk is dat je dat doet zonder oordeel. Je wilt het met hen niet hebben over (vermoedens van) kindermishandeling, maar je hebt iets gezien of gehoord dat je opvallend vindt: een kind dat zich bijvoorbeeld opeens anders gedraagt of een leerling die nooit eten mee naar school heeft. Je wilt graag hun visie daarop. Misschien is er wel een heel aannemelijke verklaring voor.
Wees tijdens het gesprek betrokken en open. Vraag dus wat ouders ervan vinden: van de zorgen, van het gesprek, van hun kind. Weet wat je doel is en stem het gesprek daarop af. 

2. Bouw het gesprek op

In Nederland zijn wij gewend ‘met de deur in huis te vallen’: beter meteen zeggen waar het op staat dan om de hete brij heen draaien. Daar is wat voor te zeggen, maar bouw het gesprek wel zorgvuldig op. De kern is dat je concreet formuleert wat je bij een kind hebt waargenomen en dat je dat op een respectvolle manier overbrengt. Ga uit van een gezamenlijk doel: het beste voor hebben met hun kind. 
Om samen te zoeken naar een oplossing voor mogelijke problemen, is het essentieel dat je vanaf het eerste signaal open bent over je zorgen en over wat je van plan bent te gaan doen. Doe niets achter de rug van ouders om: dat roept weerstand op en vergroot de kans op hevige emoties of weigeren om met jou te praten.

3. Actief luisteren

Actief luisteren betekent: luisteren, doorvragen en samenvatten. Met samenvatten herhaal je de belangrijkste dingen die de ouder heeft verteld. Een mooie manier om ouders te laten merken dat je aandachtig hebt geluisterd.
Wanneer je jouw zorgen over hun kinderen deelt kunnen emoties soms hoog oplopen. Boosheid, verdriet of onbegrip: het is belangrijk om ruimte hieraan te geven. De kans is groot dat deze sneller zullen zakken. Bedenk van te voren of je je leidinggevende of een aandachtsfunctionaris bij het gesprek wilt hebben.

4. Geheimhouding?

Soms komt het voor dat een ouder zegt dat hij of zij wel met jou wil praten, maar dat je het er dan met niemand anders over mag hebben. Net als bij kinderen mag je ouders dat niet toezeggen. Als je geheimhouding belooft, kan je in een lastige situatie komen: je wilt het vertrouwen van ouders niet beschamen, maar als zij jou iets vertellen wat ernstig is, moet je wel in actie komen en anderen betrekken om de situatie te veranderen. Wat je wél kunt beloven is dat je niets zult doen zonder eerst met de ouder te overleggen.

Blijf niet rondlopen met het gevoel dat er ‘iets niet klopt’

Praten met ouders is een onderdeel van stap 3 in de meldcode. Bekijk hier de stappen van de meldcode.