Gedwongen thuiszitten in een huis met geweld

Slaande ruzies

Ik word misselijk bij de gedachte dat ik als kind de coronacrisis had moeten doorstaan. In het besef dat wat tussen onze vier muren gebeurde niet klopte. Compleet geïsoleerd en gedwongen samen zonder uitweg. Gezinnen waar huiselijk geweld of psychische problemen spelen, hebben het nu extra zwaar. Ouders ervaren meer stress, omdat zij de hele dag de zorg voor de kinderen hebben en ongerust zijn over werk en inkomen.

Wie bang is voor het coronavirus, kan zich misschien inbeelden hoe het is om je voor lange tijd heel erg bang te voelen. Een kind dat altijd angst heeft, mist de kans om zich goed te ontwikkelen; daarvoor is een veilige omgeving nodig. Ook tijdens de coronacrisis zijn er kinderen thuis niet veilig en geïsoleerd van hun omgeving.

Zwijg niet

Mag ik u vragen om niet stilzwijgend om te gaan met huiselijk geweld? Om niet weg te kijken bij zorgen, maar gepast te reageren? Elk gebaar kan een kind helpen begrijpen dat er nog een leven is dan een die bestaat uit angst. Een kind heeft u nodig om te leren dat geweld niet normaal is. Net als dat ik mijn vriendje daarvoor nodig had. 

Uw oplettendheid en handelen vergroot de kans dat een kind op latere leeftijd op een gezonde manier in het leven staat. Uw aandeel kan een kind helpen inzien dat hij onderdeel is van een saamhorige maatschappij en dat hij in staat is daar een bijdrage aan te leveren. Uiteindelijk hebben we dat inzicht allemaal nodig om elkaar te helpen.

Maakt u geweld mee of bent u getuige van geweld? Of misschien vraagt u zich af of uw gedrag wel oké is? Bel Veilig Thuis: 0800-2000.

Deze brief is geschreven door een anonieme ervaringsdeskundige. De naam is bij de redactie bekend.