'Ik weet nu wat ik te verliezen heb: mijn dochters'

Het drankgebruik van Patrick, werkzaam in de ggz, was jarenlang onverantwoord. Hij vloog zelfs met de auto uit de bocht terwijl zijn dochters Jitte en Floor op de achterbank zaten. Patrick: ‘Ik ben niet iemand die dagelijks of wekelijks alcohol neemt. Maar áls ik drink, kan ik het niet met mate. Een verslavingsgevoeligheid waarmee ik blijkbaar ben geboren. Al in mijn puberteit merkte ik dat ik na een biertje minder geremd werd, losser. En ik vond het ook erg lekker. In mijn studententijd ging ik helemaal los met alcohol.’ 

Jarenlang speelde de drankverslaving een grote rol in Patricks leven. Hij kickte af maar begon weer opnieuw. In zijn relatie zorgde de alcohol soms voor problemen. Toen hij kinderen kreeg, besefte hij dat het anders moest. Zeker toen hij in 2010 een keer onder invloed het traphekje liet openstaan en dochter Jitte (1) van de trap viel. Het liep goed af, maar het was de reden om zeven jaar lang de alcohol te laten staan. ‘Al beperk je het drinken tot eens in de drie maanden, het is altijd gedoe. De weken dat je niet drinkt, ben je er immers ook mee bezig.’

| Patrick: 'Het was de reden om zeven jaar lang alcohol te laten staan'

Het ging goed tot Patricks vrouw Susan in 2017 overleed aan borstkanker. ‘Na de afscheidsviering logeerden mijn dochters bij de ouders van Suzan, en heb ik het thuis op een drinken gezet. Toen een van mijn meisjes eerder opgehaald wilde worden omdat ze graag thuis wilde zijn, liet ik niets van me horen. Mijn schoonouders reden naar me toe en troffen me onder invloed aan.’

Detox

De dagen erna was er steeds iemand van de familie in Patricks buurt om te zorgen dat hij niet zou terugvallen. Na vijf dagen kon hij bij de Jellinek Kliniek terecht voor een detox van twaalf dagen. Zijn dochters logeerden bij familie. ‘Ik ben toen niet helemaal eerlijk naar hen geweest om ze niet ongerust te maken. Zij dachten dat ik in de kliniek zat om van het roken af te komen.’ 
Na de klinische opname ging Patrick een ambulant traject in bij Jellinek. Eerst had hij elke week een gesprek, daarna tweewekelijks en nu alleen nog een kort telefoongesprek per maand. ‘Die gesprekken hielpen zeker. We spraken over mogelijke triggers om te drinken. En ik kreeg het inzicht dat alcohol veel vaker in mijn gedachten is dan ik zelf besefte. Die bewustwording was goed: drank is altijd dichterbij dan je denkt.’

Ongeluk

Hij nam zich voor om niet meer te drinken. Toch ging het in mei 2018 nog een keer mis. Nu merkten zijn dochters het wel. Jitte (9): ‘Papa zat op de deurmat te huilen, heel gek. Daarna gingen we Chinees halen en de auto vloog uit de bocht. Het eten rolde door de auto. Toen had ik door dat hij gedronken had. Daar ben ik wel van geschrokken.’ 

| Dochter Jitte: ‘Papa zat op de deurmat te huilen, heel gek’

Vertrouwen

‘Het ongeluk heeft mijn dochters behoorlijk achterdochtig gemaakt. Ze maken zich meer zorgen dan vroeger of het wel goed met me gaat. Pak ik een 0.0-biertje, dan checken ze bijvoorbeeld of het echt alcoholvrij is. Langzaam moet ik hun vertrouwen terugwinnen.’

Dit artikel komt uit Augeo magazine. Lees het volledige interview hier.