1. Actueel
  2. Zorgen bespreken met ouders

Hoe je zorgen over een kind bespreekt met ouders

Ben (2,5 jaar) heeft meestal zijn natte nachtluier nog aan als hij op de dagopvang komt. Of Annelinde (8 jaar) had vorige week grote blauwe plekken op haar bovenbeen. De vader van Demy (6 jaar) sleurde hem vanmiddag nogal hardhandig mee naar huis. Je wilt hierover praten met de ouders. Maar hoe doe je dat?

Praten met ouders over kindermishandeling

Bespreek signalen direct met ouders

Als je je zorgen maakt om een kind, als je iets gezien of gehoord hebt dat je opvallend vindt, bespreek dat dan zo snel mogelijk met ouders. Als het kan dezelfde dag, bijvoorbeeld als het kind wordt opgehaald. Als de situatie dat niet toelaat, maak dan een afspraak op zo kort mogelijke termijn.

Vermoedens van kindermishandeling

Het kan zijn dat je daar tegenop ziet. Je bent misschien bang dat ouders zich afvragen waar je je mee bemoeit of heel boos worden. Of je bent bang dat je het niet goed ziet of dat je misschien overdrijft. Bedenk dan dat de meeste ouders het beste met hun kinderen voor hebben en het fijn vinden dat iemand anders oog heeft voor (het welzijn van) zijn of haar kind. Je wilt het met hen niet hebben over (vermoedens van) kindermishandeling, maar je hebt iets gezien of gehoord dat je opvallend vindt en je wilt graag hun visie daarop. Misschien is er wel een heel aannemelijke verklaring voor.

Praten met ouders zonder oordeel

Blijf niet rondlopen met het gevoel dat er „iets niet klopt‟, maar leg je zorgen voor aan de ouders. Dat doe je zonder oordeel. Je bent nieuwsgierig naar het antwoord van de ouders. Je zegt bijvoorbeeld: „Het is me opgevallen dat Ben vaak zijn nachtluier nog aanheeft als hij op de groep komt. Hoe komt dat?‟ Of: „Margo schreeuwde vanmiddag heel hard tegen een ander kind toen hij niet deed wat zij vroeg. Gebeurt dat thuis ook wel eens?‟.

Door je observatie feitelijk en zonder oordeel te benoemen en er een vraag over te stellen, bijvoorbeeld of ouders bepaald gedrag herkennen of er een verklaring voor hebben, toets je een „signaal‟ en kunnen ouders je zorgen misschien wegnemen. Er kan immers een logische verklaring zijn voor iets dat jij opvallend vindt. De moeder van Ben staat er bijvoorbeeld tijdelijk alleen voor, waardoor ze het s ochtends niet redt om alle kinderen goed gewassen en aangekleed de deur uit te krijgen. En Margo’s oma is vorige week overleden, waardoor ze uit haar doen is.

Wat heb je gezien, gehoord of geroken

Formuleer concreet wat je hebt waargenomen. Draai niet om de hete brij heen, maar verwoord objectief wat je gezien, gehoord of misschien geroken hebt. Je hebt het niet over vermoedens van kindermishandeling of over ouders die niet goed voor hun kinderen zorgen, maar over wat je hebt waargenomen – bij het kind, bij de ouders, in de interactie met jou of tussen kinderen onderling. 

Vervolggesprek

Het kan ook zijn dat je zorgen door de reactie van de ouders groter worden. Overleg dan met je leidinggevende of de aandachtsfunctionaris. Dan is het nodig een vervolggesprek te plannen om verder te praten.

Test jezelf

Benieuwd hoe jij reageert in een gesprek met ouders? Volg dan deze gratis korte casus.