Ik heb al veel meegemaakt

De laatste twintig jaar is er internationaal gezien steeds meer aandacht voor kinderen met zulke ingrijpende jeugdervaringen. Ook weten we meer van het effect ervan op bijvoorbeeld de gezondheid – van kinderen en van de latere volwassenen.

In de studies die tot nu toe zijn gedaan, zijn volwassenen gevraagd terug te denken aan hun jeugd, zijn vragen aan ouders gesteld over hun kinderen, of vertelden jongeren over hoe hun jeugd eruitzag. Ook zijn er studies uitgevoerd naar wat professionals aangeven wat zij bij kinderen en jongeren bij hen in de praktijk zien, bijvoorbeeld in de meest recente Nationale Prevalentie Studie. Prachtig natuurlijk, maar één heel belangrijke doelgroep is nauwelijks meegenomen in deze onderzoeken: de kinderen zelf. In Nederland is zo’n onderzoek ook nog niet uitgevoerd. In een aantal onderzoeken is hier in Nederland wel een aanzet voor gemaakt, bijvoorbeeld onder kinderen die partnergeweld hebben meegemaakt, 8-12 jarigen in de provincie Utrecht, of voor specifieke gemeenten of regio’s. Deze onderzoeken waren echter heel verschillend van aard: zo is er bijvoorbeeld naar wisselende ingrijpende gebeurtenissen gevraagd, of is alleen gekeken naar een groep met trauma gediagnosticeerde kinderen.

De mening van kinderen zélf
Om daar verandering in te brengen, is er nu dit rapport. Een rapport op basis van een onderzoek dat de stem van kinderen weergeeft. In welke mate hebben kinderen uit groep 7 en 8 van het regulier basisonderwijs te maken (gehad) met bijvoorbeeld emotionele mishandeling, scheiding of zelfmoord van een ouder? En vervolgens als tweede vraag, wat voor effect hebben deze ingrijpende gebeurtenissen op de kwaliteit van leven van het kind? Deze waardevolle informatie willen we via dit rapport met u delen. De resultaten zijn heel belangrijk voor kinderen en jongeren in Nederland.

Benieuwd naar een verslag van de onderzoeken en aanbevelingen van de jongeren zelf? Bekijk hier het verslag 'Praten over wat je thuis meemaakt'.