Huwelijksdwang

In welke gemeenschappen speelt huwelijksdwang een rol?

Vaak in gemeenschappen waarin de groep belangrijk is, zoals in Turkse, Marokkaanse, Surinaams-Hindoestaanse, Somalische, Iraanse, Iraakse, Afghaanse, Pakistaanse, Koerdische, Chinese, Molukse en Roma-gemeenschappen. Ook in orthodoxe kringen komt het voor.

Hoe weet je dat er sprake is van huwelijksdwang, wat zijn de signalen?

Signalen zijn altijd aspecifiek. Sommige signalen zijn iets specifieker zoals: er is een familieberaad over partnerkeuze, iemand moet verloven, het is gebruikelijk in de familie dat ouders/families afspraken maken over huwelijken voor hun kinderen. Ook wanneer een jongere bij familie moet wonen in een land van (familie)herkomst zou dat een signaal van huwelijksdwang kunnen zijn, net zoals signalen van lichamelijk of geestelijk geweld. Wat belangrijk is, is dat u deze signalen bespreekt met de (jonge) vrouw of man met wie u te maken heeft – zonder dat daarbij familie aanwezig is.

Wat is achterlating?

We spreken van achterlating als (jonge) vrouwen of mannen tegen hun wil meegenomen worden naar hun land van herkomst (of van familie) en daar achtergelaten worden. Deze gedwongen achterlating kan samengaan met huwelijksdwang, maar dat hoeft niet. Vaak worden hun identiteitspapieren afgenomen, zodat ze zelf geen mogelijkheid hebben om terug te keren naar Nederland.