Onder lichamelijke of fysieke kindermishandeling vallen alle vormen van lichamelijk geweld tegen een kind, zoals slaan, schoppen, bijten, knijpen, krabben, aan haren trekken of brandwonden toebrengen.

Lichamelijke mishandeling komt, net als andere vormen van kindermishandeling, in verschillende gradaties voor. Afhankelijk van de ernst van de mishandeling zijn de lichamelijke gevolgen voor het kind groter of kleiner. Het kan variëren van een blauwe plek tot ernstig letsel en ziekenhuisopname of zelfs overlijden.

Een bijzondere vorm van lichamelijke kindermishandeling is het shakenbabysyndroom of Abusive Head Injury (door medici ook wel Inflicted Traumatic Brain Injuries genoemd). Hierbij wordt een baby zo hard door elkaar geschud wordt dat hij daar klachten zoals hersenletsel aan overhoudt of soms zelfs overlijdt.

Wat ook weleens voor kan komen is het Factitious Disorder by Proxy (Münchhausen-by-proxysyndroom), waarbij ouders, meestal moeders, hun kind opzettelijk ziek maken of beweren dat het ziek is. Vaak doet een ouder dit om zelf aandacht te krijgen. Artsen kunnen dan niets vinden. Gebeurt dit wel, dan is de ouder te ver gegaan verschijnselen op te wekken, bijvoorbeeld door vergiftiging.