Stap 2 van de meldcode lijkt heel simpel, namelijk: overleg met een deskundige collega of Veilig Thuis. Dit doe je om signalen te kunnen duiden en te overleggen welke vervolgstappen je eventueel moet zetten. Maar ook bij het overleg met een collega of Veilig Thuis, kun je tegen dingen aanlopen. Je bent niet de enige. Kijk hieronder wat je hebt aan de tips van andere professionals.

5 tips om als professional advies aan anderen te vragen

1. Betrek de aandachtsfunctionaris huiselijk geweld vanaf het begin

De aandachtsfunctionaris huiselijk geweld is de aangewezen persoon in de organisatie om je twijfels over de aanpak mee te bespreken. In veel organisaties is een medewerker hiervoor aangesteld. Een aandachtsfunctionaris is iemand die specifieke deskundigheid heeft over de aanpak van huiselijk geweld en de meldcode huiselijk geweld en kindermishandeling en kan met je meekijken en vragen stellen om je signalen te verduidelijken. Zorg dus dat je weet wie dat is en wanneer en hoe je hem of haar kunt bereiken.

‘Onze aandachtsfunctionaris is goed bereikbaar – het is zo fijn om met haar te kunnen sparren als ik twijfels heb.’

Als je als zelfstandige met volwassenen of kinderen werkt, ben je ook verplicht te werken volgens de meldcode, maar is het waarschijnlijk lastig om zelf alle deskundigheid hierover te hebben. Kijk daarom buiten je praktijk naar een organisatie die wel een aandachtsfunctionaris heeft en probeer daarbij aan te sluiten.

Is er in jouw organisatie geen aandachtsfunctionaris? Je kunt ook altijd Veilig Thuis voor advies benaderen.

2. Maak samen sparren onderdeel van je dagelijkse werk

Ook bij twijfels over signalen of over mogelijke vervolgstappen helpt het om in de dagelijkse praktijk met collega’s van gedachten te wisselen over signalen die je opvangt.

‘Als je dan al een onderbuikgevoel hebt, dan hoop je dat een collega een vraag stelt, dan durf je daar wel over te vertellen. Als iemand anders er woorden aan geeft, zeggen anderen: o, nou zie ik het.’

Door met elkaar te praten over huiselijk geweld help je elkaar verder en leer je veel van elkaar.

‘Als je elkaar eerder opzoekt om te sparren voel je je ook minder alleen staan.’

Bijvoorbeeld over normen en waarden over het opvoeden van kinderen of omgangsvormen in gezinnen. Door met elkaar te praten over wat je toelaatbaar vindt, kan de onzekerheid over signalen afnemen.

3. Weet dat je Veilig Thuis altijd voor advies kunt bellen

Veilig Thuis is het advies- en meldpunt huiselijk geweld en kindermishandeling. Iedereen die een vermoeden heeft van huiselijk geweld kan contact opnemen met Veilig Thuis voor advies en ondersteuning. Jij als professional kan dat dus ook altijd doen. Voor artsen geldt dat zij volgens de KNMG-meldcode in stap 2 verplicht zijn om naast collegiale consultatie Veilig Thuis te bellen voor advies.

Als je ondersteuning nodig hebt bij het uitvoeren van het advies, behoort ook een consult tot de mogelijkheden. Het hoeft dus niet bij een eenmalig advies te blijven, Veilig Thuis kan daarin maatwerk bieden.

‘Doordat er best veel nadruk op melden is komen te liggen, weten mensen vaak niet dat je ook voor advies en consultatie met Veilig Thuis kunt bellen. Dat moet veel meer uitvergroot worden.’

‘De S van het voormalige Steunpunt Huiselijk Geweld en de A van het huidige Advies- en meldpunt huiselijk geweld en kindermishandeling moeten we meer op de voorgrond zetten.’

Als je specifieke deskundigheid nodig hebt, bijvoorbeeld over ouderenmishandeling, over mensenhandel of over eergerelateerd geweld, geef dat dan aan de medewerker van Veilig Thuis die je aan de telefoon krijgt aan. Dan kan degene met de meeste expertise op dat terrein je terugbellen of doorverwijzen naar de instantie die die deskundigheid heeft, zoals bijvoorbeeld forensische expertise of expertise over PCF (Pediatric Condition Falsification) – dat heeft niet elke Veilig Thuis in huis. En vraag als arts naar een vertrouwensarts.

Het is belangrijk je te realiseren dat je anoniem advies vraagt; Veilig Thuis registreert wel jouw gegevens, maar niet die van het gezin waarover je belt.

Bekijk de animatie van Veilig Thuis om te zien hoe een adviesgesprek met hen in zijn werk gaat.

4. Is er sprake van herhaling van geweld? Laat dat Veilig Thuis weten!

In een vroeg stadium contact opnemen met Veilig Thuis kan helpen herhaling van geweld eerder en beter in beeld te krijgen.

‘Veilig Thuis zou in een adviesgesprek al aan de professional kunnen vragen of er sprake is van herhaling van geweld. Dan denkt Veilig Thuis in een eerder stadium mee over de aard en ernst van de situatie en dat helpt de professional in zijn handelen.’
Een medewerker van Veilig Thuis

Andersom geldt hetzelfde: als je als professional contact opneemt met Veilig Thuis voor advies en je weet dat in het gezin waarover je belt sprake is van een herhaling van geweld of verwaarlozing, laat Veilig Thuis dat dan weten. Zo kan Veilig Thuis beter op maat adviseren en jou ondersteunen effectiever te handelen of samen beslissen dat een melding nodig is.

5. Noteer de uitkomst van stap 2 in het dossier

Neem in het dossier van je cliënt op met wie je hebt overlegd en wat de uitkomst van het overleg was. Als je advies hebt gekregen dat je niet opvolgt, noteer dat dan ook, met de reden erbij waarom je daarvan afwijkt. Noteer ook de vervolgstappen die je gaat zetten. Meer daarover komt aan de orde bij het negende thema van Wijzer met de meldcode: Feiten en meningen.

Gespreksverslagen:
‘Advies vragen’

Tijdens diverse bijeenkomsten, voorafgaand aan deze campagne, sprak een groep professionals, ervaringsdeskundigen, aandachtsfunctionarissen en Veilig Thuis over oplossingen bij dilemma's die in de praktijk aan de orde kunnen komen.

Lees het gespreksverslag